Kafalarını çevirip dehşeti görmezden geldiler

Sirk desen, değil.

Film desen, değil.

Ring desen, değil.

Güpegündüz adamın biri elinde bıçak herkesin gözleri önünde birini bıçaklıyor.

Bir kez değil, defalarca…

Kimi şaşkınlıktan, ne yapacağı bilemez olduğu için öylece izliyor.

Ama daha çok kafasını başka yere çevirip geçenler insanın içini sızlatıyor.

Görmemiş gibi yapmak, orada yaşanan vahşete kayıtsız kalmanın vicdan azabını azaltabilir mi?

İnsanlık öldü derler de insan konduramaz ama Bursa’nın en işlek noktalarından birisi olan Kent Meydanı’nın gündüzün karanlığa teslim olmadığı saatlerde 20 yaşındaki yeğen, 28 yaşındaki öz amcasını defalarca bıçaklarken, kimsenin bir şey yapmadan öylece orada bakması ya da kafasını çevirip uzaklaşması insanlığın ölmese de can çekiştiğinin bir göstergesi gibiydi.

İnsanın kanını donduran bu ve buna benzer olayların sosyolojik açıdan incelenecek ibretlik yanları elbette var.

Kim bilir, belki Uludağ Üniversitesi sosyoloji bölümünü Bursa’yı bu yönüyle ele alıp, bir çalışma yaparak herkesi aydınlatır.

Meslek yaşamımızda 30 yılı geride bırakmış ve bu kadar uzun bir süreçte Uludağ Üniversitesi’nin sanayi ile içli dışlı olma dışında topluma dönük böyle bir çalışmasına bugünü kadar şahit olamasak da umudumuzu yitirmiş değiliz.

Belki bundan sonra Uludağ Üniversitesi Bursa’nın en köklü üniversitesi olarak böyle bir çalışma yapar veyahut yapmış olduğu çalışmalar var ise duymamızı sağlayarak geçmişi çok derinlerde olmayan Bursa Teknik Üniversitesi sosyoloji bölümünün yorulmasının önüne geçer.

1970’lerin, 80’lerin, 90’ların Bursa’sı yok artık.

Nüfusu yüz binli rakamlardan milyonlu rakamlara ulaşmış, 4 milyon sınırına dayanmış Bursa’nın kronikleşen birçok sorununa ilaveten yaşanan ekonomik zorluklar insanları her geçen biraz daha çileden çıkarmaya devam ediyor.

Yeğenin amcasını öldüresiye bıçaklamasının yarattığı şok üzerine söylenebilecek daha çok şey olabilir ama Kent Meydanı özelinde altı çizilmesi gereken bir nokta daha var.

Çoğu kez sendikaların, sivil toplum örgütlerinin, ana muhalefet partisi CHP’nin basın toplantılarına sahne olan Kent Meydanı’nda izin almadan bir açıklama yapmaya kalksanız anında etrafınızı polisler sararken, herkesin gözü önünde gerçekleşen bu vahşet anında hızlı bir müdahalenin gerçekleşmemiş olması da dikkatlerden kaçmamalı…

Bir film repliğiydi sanırım.

“Biz ne ara bu hale geldik?”

Ama bu acımasızlık daha başka nasıl anlatılır ki…

ŞİİRLE YOLCULUK

Şiddetli denir asi ırmağa
ama kimse şiddetli demez
Onu sıkıştıran yatağına.

Şiddetli denir
huş ağacını büken fırtınaya.
Ya yol işçilerinin belini
büken fırtınaya?

-Bertolt Brecht-