Perşembenin gelişi!

Dilimde tüy bitti…

Rakipler, senin kanat beklerinin ipi kopmuş uçurtma gibi öne çıktığını, iki stoperinin o geniş alanı kontrol etmekte güçlük çektiğini, dolayısıyla kazandıkları toplarda geçiş oyununu kusursuz yaptıklarında rahatlıkla gol pozisyonuna girebileceklerinin farkında.

Bizim Silifke maçını, tek gözünü kapatarak izlese bile bir teknik adam, defolu tarafımızın savunmamız olduğunu, özellikle Abdullah Tazgel’le birlikte sağda kim oynuyorsa, bu ikisinin de maçın büyük bir bölümünde ön alanda bulunduklarını çok rahat tespit eder ve buna göre bir oyun planı kurgular.

Ne der oyuncularına peki;

Kazandığımız topları çok çabuk kenar forvetlerimizle buluşturalım, ya içeri kat ederek ya da etkili ortalarla gol pozisyonuna girelim…

Silifke yaptı mı bunu, yaptı…

İki stoperimizin arasına ya da arkalarındaki derin boşluğa topu taşımak suretiyle tehlike yarattılar mı, yarattılar…

Kütahya Belediyesi de aynı planı uygulayınca, erken buldukları iki golle bütün dengemizi bozdu mu, bozdu…

Bu görüntü haftalardır hiç değişmiyorsa burada durup bir düşünmek lazım.

Savunmadaki bu sökük devam ettiği ve terzimiz de buna bir önlem almadığı sürece, rakipler kopyala/yapıştır metoduyla son 8 haftada aynı tarz oyun planıyla oynayacaklardır, kalıbımı basarım.

*

Rakibin hocası maç sonunda diyor ki; “Hafta boyunca Bursaspor’u analiz ettik ve hatta bunu o kadar çok tekrar ettik ki, oyuncularım bundan sıkıldılar bile.”

Maçlar elbette savaşlar gibi sahada kazanılır ama komutanlar, aslında stratejilerin belirlendiği masaların başında ya kazanır ya da kaybederler.

*

Pazar günkü maçı Kütahya’nın ilk yarıda attığı iki golle kazandığını düşünebilirsiniz ama ben aynı kanaatte değilim.

Biz maçı ikinci yarıda, rakibin adım atacak mecali kalmadığı halde, üstelik oyun 12 dakika da uzamışken, kale önü beceriksizliklerimiz ve kadro yetersizliğimiz, hamle eksiklerimizle kendimiz kaybettik.

Asıl mucize, bu maçın en kötü beraberlikle bitmemiş olmasıdır.

*

Ahmet İlhan formsuz, Mücahit ise zihinsel ve bedensel olarak kontak kapatıp, vitesi boşa almışken, asıl şimdi ellerimiz şapkanın içinden tavşanı çekip çıkartmalı.

Nasıl mı?

Benim ki sadece bir fikir…

Madem kenar bekleri bu kadar çok önde olmaya saplantı derecesinde tutkunlar, asıl vazifeleri olan savunma planına sadık kalmayı başaramıyorlar, dönelim 3’lü savunmaya…

Ama kenar beklerinden biriyle değil üç stoperle. Mehmet, Tahacan, Furkan. Hiç olmazsa daha az pozisyon verir, Abdullah ve Hamza’nında gönlünü yapmış oluruz(!)

İki forvetle oynanacak olunmasına bakmayın, bu sistem aslında savunma temelli bir sistem.

Benimki sadece bir fikir, hararetle savunuyor falan da değilim.

*

Maç sonunda iki mesele dikkatimi çekti.

İlki;

Elinde copla gavura vurur gibi vuran ve her haliyle insanlıktan nasibini almamış görüntü verenlerin, bu mübarek günde eğer tutuyorlarsa, oruçlarının bile kabul edilmeyeceği (onu Allah bilir tabi) kadar büyük bir günah işledikleri…

İkincisi de;

Değerli gazeteci kardeşlerimin, maçla ilgili yorumlarını aktarırken, “Bursaspor sezonun ilk yenilgisini aldı” şeklinde kurdukları cümle.

Buraya dikkat etmeli…

Bir olumsuz durum, bir başarısızlık ya da bir kayıp söz konusu olduğunda “İLK” denmemeli. Olumlama yapılırken cümleler ‘ilk’ sözcüğü ile başlayabilir ama aksi durumda “TEK” demek suretiyle cümleye başlanması uygun olur.

Örnek vermek gerekirse;

“İlk şehidimizi verdik”, “ilk düşüğümüzü yaptık”, “ilk cinayetini işledi” dersek, arkasının geleceğini temenni etmiş gibi oluruz.

Olumlu gelişmelerde ilk sıfatını kullanmak gerekir. “ilk maaşını aldı”, “ilk rekorunu kırdı”, “ilk galibiyetini aldı” gibi…

Bir abi tavsiyesidir.