Şimdi veda zamanı...

Normalde geçmişte bugün 1 Nisan deyip bazen şaka dolu yazılar kaleme alırdık. Bugün 1 Nisan ama bu yazı şaka değil,  gerçek.
Velhasılı;
Veda yazıları genellikle zor yazılır. 
Ama bu durum, şu an benim için geçerli değil.
İçim rahat.
Başlangıç varsa, bitişte vardır.
Bu bitişler bazen kendi isteğinle bazen de çalıştığın kurumun isteği ile olur.
Ama her bitiş, yeni bir başlangıcın habercisidir.
Netice bu yazı, bildiğiniz veda yazısı bu…
Yani artık bu köşede yokum…
 Yani ‘bu köşe’ derken,  gerçi bu köşeye de yeni geldim.
Daha önce farklı sayfada idim.
Ama bugünden sonra yarın yani benim olduğum bir köşe olmayacak demek istiyorum… 
Velhasılı;
Belki bazı okuyucularımız “Yahu gidiyorsan bize ne?!..” diyebilirsiniz…
Doğru, neticede ben gidiyorum ama siz oradasınız…
Zaman nasıl da hızlı geçmiş… 
Daha dün gibi bir kurban bayramında 2 Eylül 2017’de başlayan yazılarımız bir ramazan arefesinde sona eriyor.
Dile kolay  4 yıl 6 aydan daha fazla bir süredir haftada altı gün sizlerle buluştuk.
Bayram , seyran , resmi tatil demedik.
Biz yazdık siz okudunuz.
Bazen kızdınız, bazen övdünüz, belki de bazen amma da saçmaladınız dediniz.
Ama inanın vicdan terazisinden geçmeyen hiçbir yazıyı kaleme almadım.
Neyse, sözü fazla uzatmayalım…
Tek tek teşekkür etmek yerine diyeceğim odur ki;
Burada sizlerle buluşmama vesile olan, bana köşe açan ‘Sönmez Medya’nın amiral gemisi Bursa Hakimiyet’e ve ekranlarından sizlere konuk olmama vesile olan AS TV’ye ve çalışma arkadaşlarıma tek tek teşekkür ediyorum.

Bu vesile ile yarın başlayacak olan Ramazan ayınızı tebrik eder, belki yarın belki yarından daha yakın bir zamanda başka mecralarda inandığımız ve doğru bildiğimiz yolda yazılarımızda buluşmak üzere hakkınızı helal edin.