Bir camia, iki Sinan..

Birinci Sinan, bir akademisyen.

Ülkü Ocakları eski Genel Başkanı.

Hayatı milliyetçi camia içinde geçmiş bir genç.

2 çocuk babası.

Herkesin bilgili efendi ve lider kişilikli diye tanımladığı, benimle aynı takımı tuttuğunu (Bursaspor) her fırsatta dile getiren bir Bursalı.

Rahmetli Sinan Ateş’ten söz ediyorum.

Ankara’nın göbeğinde kendi camiasıyla rabıtalı tetikçiler tarafından katledildi.

Bu, Türk siyasi hayatının ilk ve tek siyasi cinayeti değildi elbette ama..

Kamuoyu bu cinayette çok fazla sarsıldı.

Bu sarsılmanın en temel özelliği, cinayete MHP’nin çok sessiz kalmasıydı.

Ağzından tek kelime laf çıkan MHP’li olmadı.

Bir taziye bile yayınlanmadı, bir baş sağlığı bile dilenmedi.

Dahası var.

Cinayetle ilgili yargılamada sanıklar içinde emniyet mensupları da vardı, tetikçiler de vardı, kimi milletvekillerinin siyasilerin de adı geçiyordu.

Azmettiricilerin hala gölgede kalıyor olması, kim veya kimler olduğu hususu da kamuoyunun büyük merak konusu.

(Dün, bu cinayetin duruşması yapılıyordu ve mahkemede Sinan Ateş’in eşi Ayşe Ateş’in yanında bir önceki CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu ile CHP Genel Başkanı Özgür Özel oturuyordu.

70’li 80’li yılları yaşamış bizim kuşak için çok enteresan bir fotoğraf.

Duruşmadaki enteresanlıklardan biri de, MHP avukatlarının, ‘Biz bu dava nedeniyle zarar görüyoruz, bu nedenle müdahil olmak istiyoruz’ talebinin mahkeme heyeti tarafından reddedilmesiydi.)

XXX

İkinci Sinan, birinci Sinan’la ilgili son derece patavatsız bir laf etmese, bu köşeye asla konu olamayacak biri.

Anladınız kim olduğunu:

Türk siyasi hayatının gelmiş geçmiş en ‘omurgalı’ siyasetçilerinden Sinan Oğan. Sinan Ateş’in öldürülmesine ilişkin aynen şunları söylüyor:

‘Türkiye’yi geziyordu. Genel başkan olma gibi bir hedefi vardı. Muhtemelen gözdağı vermek için ayağına sıkmak istediler. Ben öldürmek istediklerine inanmıyorum.’

S. Oğan Bey’e göre ‘gözdağı’ amaçlı ‘ayağa sıkma’ kabul edilebilir bir durum ‘camia’sı için.

Vakayı adiye gibi bir şey yani.

Adice, vahşice, hunharca değil!

Tarihin hiçbir döneminde hiçbir ‘tırnak içinde’ siyasi, bir siyasi cinayeti böylesine hafifletmeye çalışmamıştı.

Aynı S. Oğan, demecin devamında Devlet Bahçeli sonrası MHP Genel Başkanlığı hedefi olduğunu açıkça söylüyor.

Aman Sinan Bey!

Genel başkan olmak isteyenlerin başına, (ya da ayağına) gelenler malum.

İlan etmeseydiniz niyeti şimdiden!

Allah muhafaza.

TV OTURUMU GELENEĞİ

İran’da cumhurbaşkanlığı seçiminde en çok oy alan 2 aday 5 Temmuz’da yeniden yarışacak. 5.3 milyon oy alan Mesud Pezeşkiyan ve 4.8 milyon oy alan Said Celili.

İki lider 5 Temmuz öncesi iki gün üst üste devlet televizyonunda karşılıklı tartışacaklar.

Konu ve sorun çok demek ki, bir günlük tartışma kesmemiş abileri.

İran demokrasisine kimse 10 numara demez herhalde, en azından imaj olarak, durum maalesef böyle.

Ama bakın, iki lider, iki cumhurbaşkanı adayı TV’de açık oturuma katılabiliyorlar.

Ki halk, yani seçmen ‘özgür iradesiyle’ kanaatini daha kolay oluşturabilsin, oy vereceği kişileri daha iyi tanıyabilsin.

Bizde neredeyse 20-25 yıldır olmayan, olamayan bir durum.