Ben Bursa Atatürk Stadı’nda sonuç ne olursa olsun daha maç bitmeden seyircinin tribünleri terk ettiğini görmedim!
Dün akşam bunu da gördüm!
Son beş yıldır kendi sahasında Bursaspor’un bu kadar aciz futbol oynadığına da şahit olmadım!
Dün akşam buna da şahit oldum.
Taraftarın dört haftalık periyotta iki ayrı hafta da yönetim istifa diye bağırdığını da duymadım!
Dün akşam ikinci kez bunu da duydum...
Düşünüyorum da;
Maç sıfır sıfır oynanırken Bursaspor’un hiç pozisyonu yok!
Almeida’nın gölünden sonra da yok!
Sivok’un, Escude’nin attığı gollerden sonra da yok!
Bir tek uzaktan Taiwo’nun sert bir şutu var. Hepsi bu...
Saha da yok oğlu yokuz!...
Bu maç bizim aynadaki görünenimizi gösterdi...
Biz bu kadarız...
Yüzleştik aslında!
Vojvodina maçlarındaki kıvılcımlara aldırış etmedik.
Hadi ya!
Teknik adam kazası dedik...
Hikmet Karaman’ı gönderdik...
İmdat derken!
Daum can simidi gibi geldi...
Disiplinin dibi dedik...
Ama bunun da yetmediğini gördük...
İyi niyetli oynamak yetmiyor...
Kaliteli oyuncu...
Eksik bölgeye adam gibi transfer...
Bunu herkes biliyor.
Yöneten sular seller gibi konuya hakim...
İzleyen bas bas bağırıyor...
Yorumlayanın dilinde tüy kalmadı...
Yazan yazmaktan sıkıcı hal almaya başladı...
Peki sıkıntı nerde?
Karar vericilerde!