Hayatımız papatya falı

Yerel seçimleri yaptık. Kilitlendik İstanbul'a. 15-16 gün 'ver mazbatayı- verme mazbatayı' şeklinde bir itiş-kakış papatya falıyla geçti.
Mazbata verildi, o günden beri de, İstanbul seçimi 'iptal edilecek- yok edilmeyecek' falına bakılıyor. Açıyorum televizyonu. Bir yana iptalciler dizilmiş sebilhane bardağı gibi, diğer tarafa iptal edilemezciler, ha babam de babam konuşup duruyorlar.
Sıkılıp geçiyorum başka kanala. Orada da aynı muhabbet. Hemen hemen aynı formatla.
Hafta başı YSK öyle veya böyle bir karar verecek.
İptal edilirse, AK Parti'nin adayı o mu olsun bu mu diye açılacak bu kez fal.
Edilmezse, bu kez başka bir konu bulurlar nasıl olsa toplumu karpuz gibi ikiye ayıracak şekilde.
Ya öyle ya böyle, 'fifty- fifty' yaşayıp gidiyoruz işte...

365'İN 3'ÜNÜ KAPTIK!..

Dün, yani 3 Mayıs, hem dünya basın özgürlüğü günüydü hem de Türkçülük günü.
Yıl 365, anılacak, kutlanacak, kınanacak, telin edilecek gün ise bin civarında olunca böyle çakışmalar kaçınılmaz. Türkçülük günü misal bize özgü. 1945'ten bu yana anılıyor.
Her ülkede her coğrafyada bilmediğimiz- duymadığımız kim bilir kaç tarih vardır böyle... (Atıyorum, Dünya Arjantinliler günü vardır misal, haberimiz yoktur)
Basın özgürlüğü günü biraz daha evrensel. En azından ülkeler sıralanıyor tek tek basın özgürlüğüne göre. 180 ülke içinde 157'nci sıradaymışız. (Az bi gayretle 150'nci olmamız işten bile değil!)
Sıralamayı 300 ülke için yapsalar, ortalardayız diye sevinecektik en azından. 180 ülke içinde 157, hakikaten kel!.. Ne yani sadece 23 ülkeyi mi sollayabildik bu kompartımanda!
Kurucu Atası'nın 'Basın özgürlüğünden doğacak sakıncaların giderilme aracı yine bizzat basın özgürlüğüdür' dediği bir ülkeye aslında ilk 10 yakışır, bilemedin ilk 50, olmadı 120!
157 hakikaten çok geri!
Dönelim yazının ana temasına. Yani, 365 günün 700-800 gün olarak anılmasına.
Nasıl anılmasın ki birader. Sadece 3 günü bizim işkolu kapatmış. Matbuat alemi yani.
3 Mayıs'ı dedik, basın özgürlüğü şeysi diye. 24 Temmuz var bir de, sansürün kaldırılması ile alakalı. O da basın özgürlüğü için mücadele muhabbeti. Onun tarihi Cumhuriyet'ten de eski. Tee İkinci Meşrutiyet, 1908'de.
Ve kapattığımız üçüncü gün, 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Bayramı.
O da 1961 ihtilalinde, gazetecilerin özlük haklarını korumak ve çalışma koşullarını iyileştirmek için hayata geçen 212 sayılı yasa ile alakalı.

KAPATILMIŞ HAFTALAR

3 günü bizimkiler kapatınca, ahaliye kapacak gün kalmamış diyecektim, vaz geçtim. Önemli günler ve haftalar listesine baktım, ohoo bazılarına gün yetmemiş, elemanlar haftayı komple kapatmış!
Kim hangi haftayı kapatmış sayayım dedim, inanın bu sayfanın sütun santim olanakları yetmez. Yaşlılara saygıdan ormana, vergiden kütüphaneye her şeyin haftası var neredeyse.
Hafta işi biraz abartılmış hatta. Ebeler haftası da var çünkü, hemşireler haftası da. Sağlık haftası müstakil olarak var ayrıca! Saydım, 9 haftayı bizzat sağlık sektörü kapatmış. 3-5 tane de günleri var ayrıyeten...