Camilerde saf tutan Yeni Zelandalılar...

Yeni Zelanda'da o meşum terör saldırısı olduğu anda...
Avrupa'da bir yığın gayrimüslüm harika insan, sözleşmeden anlaşmadan evlerinden işyerlerinden çıktı...
El ele tutuşarak camilerin çevresinde halka oluşturdu.
'Cumada namaz kılanlara saldıracaksanız önce bizi öldürmeniz gerekiyor' dercesine.
İnsanlık bu işte.
Terör saldırısının yapıldığı caminin etrafına bırakılan çiçekleri gördünüz.
İnsanların sadece dayanışma için o cami ve çevresinde bekleyişlerini, ağlamalarını da. Kimse, aman oralarda takılmayayım başım belaya girer şeklinde bir kaygı duymadı.
Tersine teröre lanet okudu.
Çocukluktan gençliğe henüz geçmiş bir genç abuk sabuk konuşan, Avustralyalı ırkçı senatörün kafasına yumurtayı nasıl patlattı, görmüşsünüzdür.
Yeni Zelanda'nın kadın başbakanı Jarinda Ardern'i günlerdir dikkatle izliyorum.
Harika mesajlar verdi. Her ifadesi 'sizi koruyamadık özür dileriz' temalı. En son BBC'ye, 'Irkçı, aşırı sağcı ideolojiye karşı küresel mücadeleye ihtiyacımız var' dedi.
Parlamentoda Kuran okunması hadisesi misal, insanlık dersi mahiyetinde.
Kaç gün geçti olayın ardından.
Ülkede halen insanlar namaz sırasında gidip cami içinde ve dışında saf tutmaya devam ediyorlar.
Zerre çekinmeden, hayatlarından endişe duymadan.
Bu hareketin adı, dünyanın her yerinde, empati. Yeni Zelandalılar yapmaları gerekeni yapıyorlar.
Saldırı sırasında bir yaralının kan kaybını önleyen kadına, televizyon muhabiri 'sen bir kahramansın' demişti. Kadın 'Hayır kahraman değilim, kim olsa benim yaptığımı yapardı, keşke daha fazla insanı kurtarabilseydim' dedi ve ağladı.
Şimdi, derin bir nefes alın ve düşünün lütfen.
Bizde, Hrant Dink'in cenazesine katılanlara neler söylediler neler diye...

SELANİK NEREDE?

Selanik nerede diye soruluyor sokak röportajında.
Verilen cevaplar sırayla şöyle:
'Çanakkale'de.'
'Bulgaristan'da.' (Nereden biliyorsun deyince de) 'Kitaplarda okuduk!'
'Ankara'da.'
'Rusya'da.'
'Dolmabahçe Sarayı'nın oralarda.'
'Ankara'da.' (Yunanistan'da denince de) 'Atatürk'ün ne işi var Yunanistan'da!'
Röportajı yapan Kavala'yı sormuyor, Adisababa'yı, Dubai'yi, Miami'yi.
Bu ülkenin kurucu liderinin doğduğu kenti soruyor.
Cevaplar şaşırtıcı mı?
Çevrenizde bir sondaj yapın, durumun o kadar da şaşırtıcı olmadığını, tersine olağan olduğunu göreceksiniz. Maalesef bizde durum üç aşağı beş yukarı bu.

ÖNGÖRÜLEMEZ SEÇİM!

32 yıldır seçim izliyorum, gazeteci kimliğimle. Yani herkes gibi değil, gözlem yaparak, çıkarımlarda bulunarak, bunları okurla paylaşarak.
31 Mart kadar heyecanlı bir seçim süreci hatırlamıyorum. Her seçimin sonucunu, üç aşağı beş yukarı öngörebilmiştim. Bu kez durum -bana öyle geliyor- hiç net değil. Birçok insan benim gibi düşünüyor: Ülkenin çok değişik vilayetlerinden olmadık sonuçlar gelirse, kimse şaşırmasın.