Bizim çocuklar dünyaya açıldı

Eskiden her ailede bir 'Alamancı!' vardı. Bu lafı pek sevmez bizim gurbetçiler!
Ama gerçekten de kiminin dayısı, kiminin amcası çalışmak için Almanya'daydı.
Şimdi üçüncü kuşak yaşıyor o ülkede. Yaşamak dediğim hepsi iyi yerlerde.
Profesörden hakime, fabrikatörden belediye başkanına, çok ama çok iyi yerlere geldi üçüncü kuşak.
Mesut Özil gibi Alman milli takımında futbol oynayanı da var, Liverpool'un gözbebeği olup gelecek sezon Juventus'a gitmeyi kafaya koyan Emre Can gibiler de. Sinema sanatının her yarışmasında Almanya'yı kürsüye çıkaran Fatih Akın ayrı övgü meselesi zaten.
Ama bugünkü konumuz 'buranın çocukları!'
Geçen gün kahve makinesinin başında ayaküstü laflıyoruz.
Biri dedi ki, arkadaşım Sanghay'da iş kurdu, oraya yerleşti.
Ben lafa girdim, arkadaşım Yusuf'un oğlu Doğuş gitti Avustralya'ya yerleşti, üstelik orada bir Japon kızla nişanlanmış.
Namık dedi, 'benim damada ne demeli.' Uzak yol kaptanı, bir gitti mi 6 ay yok, dünyayı geziyor.
Benim büyük kız da Boston'da ikinci üniversitesini okuyor. Üstelik okuduğu okulda iş de bulmuş, saati 11 dolardan Yabancı Öğrenciler Komitesi'ne asistan olmuş!
Gazeteci arkadaşım Zafer 8 yıl Nashville'de yaşadı ama yeğeni onu solladı. San Fransisco'da silikon vadisinde üst düzey yönetici.
Haber Müdürümüz Bilgehan'ın kardeşi, gitti Malta'ya yerleşti.
Yazı İşleri Müdürümüz Kemal'in listesi de kabarık. Bir kuzeni İsveç'te şirket sahibi, bir yeğeni Florida'da yengeç satıyor, (deniz ürünleri) bir diğeri New Jersey'de bankacı, üstelik Amerikan ordusunda subay kocası!
Nurdan'ın yeğeni Cenk Çin'in TRT'sinde çalışıyor. Karısı Çinli, insan kaynakları yöneticisi, bu hafta içinde doğum yapacak, daha önemlisi.
Okan'ın elimizde büyüyen kızı Damla ABD'de sanat tarihi okudu, kesmedi İtalya'yı komşu kapısı yaptı, bazen orada bazen burada, okumaya ve staja doyamadı bizim Damla.
Uzun lafın kısası, bizden sonra gelen kuşak fena açıldı dünyaya...

Komünist değilsen 'sperm' almıyoruz!
Çin'in başkenti Pekin'deki en büyük sperm bankası, erkek bağışçılarda 'sosyalist olma', 'anavatanını sevme' ve 'Komünist Parti'yi destekleme' şartları aradığını duyurmuş.
23 tane sperm bankasının bulunduğu ülkede, 20-45 yaş aralığındaki donörlere bağış(!) başına 5 bin 500 Yuan (900 dolar) ödeniyormuş.
Dünyanın en kalabalık ülkesinde 'sperm'in para etmesi ayrı konu, sperm bankacılığı işi yapan insanların, yani bilimsel çalışan insanların, yukarıdaki hususiyetleri, kuşaktan kuşağa akrarılacak biyolojik özellik sanmaları enteresan.

Tarifeli sefere dolmuş muamelesi
3-5 sene önce Cezayirli bir yolcu, uçağı kaçırdığını görünce, camı kırıp aprona çıkmış, kaçırdığı uçağın peşinden koşmaya başlamıştı.
Bu kez de bir Rus, yine Yeşilköy'de, bakmış uçak kaçıyor, başlamış uçağın peşinden koşmaya.
Cezayirli uyku belasına kaçırmıştı uçağı.
Rus'un mazereti içkiyi fazla kaçırma.
Her iki olay da komik. Ama benim bu çerçevede favori anım, Bursaray'ın çalışmaya başladığı ilk günlerden. İstasyonda bekliyoruz. Tren de uzaktan geliyor. İstasyona iyice yaklaştığı sırada yolculardan biri elini havaya kaldırdı ve aşağı yukarı sallayarak vatmana, 'Eğleş! Binecek var!' hareketi çekti. Kaçırdığı uçağın peşinden koşan elemanlar da komik ama, tarifeli bir sefere dolmuş muamelesi, bence en komiği...